Centrale databank voor wanbetalers: privacy says no

14 oktober 2014

De regering-Michel wil in de kredietcentrale bij de Nationale Bank alle telecom-, energie-, huur- en belastingschulden opnemen. Zo ontstaat één centrale databank waar alle wanbetalers zijn in opgenomen. Verschillende organisaties hebben al aangetoond dat zo'n databank zowel op vlak van registratie als op vlak van het gebruik fouten kan bevatten. Bovendien zijn er ook op vlak van privacy genoeg redenen om de oprichting van een alomvattend centraal bestand tegen te gaan.

In 2010 werd de Beroepsvereniging voor Kredieten genomineerd voor de Big Brother Awards. Zij had destijds al een voorstel uitgewerkt voor een schuldencentrale. De BVK is een beroepsvereniging die de sector van het krediet aan particulieren vertegenwoordigt. Het is dus een vereniging van banken, verzekeringsmaatschappijen, financiële instellingen, hypothecaire ondernemingen, kredietverzekeraars, ondernemingen die consumentenkredieten verstrekken en ondernemingen die betaalkaarten en kredietkaarten uitgeven. De 60 BVK-leden maken samen meer dan 95% van de Belgische markt van het consumentenkrediet en ongeveer 90% van de Belgische markt van het hypothecaire krediet uit.

Instellingen die geld lenen of zaken verkopen op krediet, lopen uiteraard een zeker risico. Ze kunnen informatie vragen over het loon van hun klant, maar dat biedt nog geen garantie dat de klant de aangegane schulden kan betalen. De klant kan immers nog een heel stel verplichtingen hebben tegenover andere kredietgevers. Om het risico van de kredietverleners te beperken, werd een ‘Centrale voor Kredieten aan Particulieren’ opgericht. Alle overeenkomsten in verband met consumentenkrediet of hypothecair krediet worden daarin geregistreerd. Een kredietverlener moet, voor het afsluiten van een dergelijke overeenkomst, eerst deze databank raadplegen om te zien of op de betrokkene geen al te zware schuldenlast rust.

Bovendien is er het 'Centraal Bestand der Beslagberichten', waar alle schulden worden in opgenomen zodra een gerechtsdeurwaarder hiertoe een bevel tot betalen heeft betekend of beslag legt. De zekerheid daarin ligt in het feit dat de schuld door een rechter is vastgelegd, zodat foutieve registraties veel minder zullen voorkomen.

Er zijn al een aantal sectorgebonden “zwarte lijsten” bekend, die wanbetalingen van lopende huishoudelijke uitgaven registreren. De praktijk toont aan dat de registratie van wanbetalingen in dergelijke databanken voor allerhande problemen zorgt: 

  • een geregistreerde persoon krijgt geen dienst meer (of enkel nog tegen minder gunstige voorwaarden);
  • de massale registratie van gegevens in dergelijke databanken belet een reële en daadwerkelijke controle van de kwaliteit van de gegevens;
  • er gebeuren veel menselijke fouten, als gevolg van de complexiteit van het bestaande systeem en de ontoereikendheid van het systeem. De kans dat er heel wat achterhaalde gegevens in het bestand voorkomen, is groot;
  • het risico is reëel dat de registratie wordt afgewend van haar oorspronkelijke finaliteit. Men dreigt bv. met een opname in de zwarte lijst om de schuldenaar onder druk te zetten om een betwiste schuld te betalen. Aldus is de aanbieder rechter en partij tegelijkertijd.

Deel dit artikel

   

Bron:

DE STANDAARD

Reageer

Reacties worden gemodereerd. Onaanvaardbare inhoud wordt niet gepubliceerd.