We worden in het oog gehouden door zo’n 300.000 bewakingscamera's. Steeds meer persoonlijke gegevens komen in steeds meer databanken. Ons e-mailverkeer en gsm-gegevens worden systematisch bijgehouden.

Ons persoonlijk leven wordt steeds gecontroleerd, want wie weet bent u een potentieel crimineel. Het vermoeden van onschuld, de basis van onze vrije samenleving, wordt omgekeerd: iedereen is schuldig tot het tegendeel bewezen is.

Bovendien wordt er veel geld verdiend aan onze persoonlijke gegevens. Bedrijven zoals Facebook, Google (en de meeste andere websites en apps) verzamelen onze data, maken daar dik winst op, en delen onze informatie ook geregeld met onze anderen inclusief overheden. Privacy is juist opgelijst als mensenrecht omdat het de basis ligt van onze mensenrechten. Zonder privacy raken andere mensenrechten uitgehold. Door onze persoonlijke levenssfeer te beschermen kunnen we de macht van overheden, bedrijven en andere machtswellustelingen binnen de perken houden.

Echter, heden ten dage worden in naam van de strijd tegen terreur en criminaliteit tal van maatregelen genomen die onze privacy in het gedrang brengen. Steeds meer wordt het recht op privacy geschonden: het bewaren van telecommunicatiegegevens, de nieuwe wet op Bijzondere Inlichtingenmethoden (BIM), het gebruik van passagiersgegevens van luchtvaartbedrijven (PNR) en de alomtegenwoordigheid van camera’s in het straatbeeld, om maar een paar te noemen. Vaak klinkt de misleidende slogan “wie niets te verbergen heeft, heeft niets te vrezen”. Maar is dat wel zo?

Het recht op privacy is een fundamenteel mensenrecht!

Het ligt verankerd in tal van internationale en Europese verdragsteksten, in onze Belgische grondwet en in aanvullende Europese en nationale wetgeving. Het recht op privacy kan enkel ingeperkt worden indien dit absoluut noodzakelijk is. Helaas stellen we vast dat dit fundamenteel recht sterk wordt uitgehold. Zeker sinds 9/11 en de internationale ‘oorlog tegen terreur’. De maatregelen in de strijd tegen terreur en criminaliteit worden al snel ingezet voor andere doeleinden. Veel samenlevingskwetsies worden geformuleerd als veiligheidsproblemen. Sociale en economische maatregelen moeten wijken voor veiligheidsmaatregelen, controle en repressie. Het wijst op een diepere mentaliteitsverandering: het vermoeden van onschuld, de basis van onze vrije samenleving, wordt omgekeerd: iedereen is schuldig tot het tegendeel bewezen is.

Om het recht op privacy meer onder de aandacht te brengen bieden we de ‘Big Brother ís watching us’ - privacy workshop aan. Tijdens deze workshop gaan we in op de gevolgen van overheidsbespieding voor privacy en bekijken we de anti-terreurmaatregelen door een privacybril.