Een kennisgestuurd strafrechtelijk beleid?
30 september 2011
Als Belgische criminoloog durf ik me wel eens de vraag te stellen of het Belgisch strafrechtelijk beleid wel gebaseerd is op wetenschappelijk onderzoek, en zo ja, aan welke voorwaarden dit onderzoek dan moet voldoen. Als ik naar de ons omliggende landen kijk, hinkt België – als het op overheidsinvestering in wetenschappelijk onderzoek aankomt – volledig achterop. Transparantie en accountability werden de afgelopen jaren belangrijke waarden binnen elke vorm van strafrechtelijk beleid. Deze waarden maakten in de jaren ‘90 reeds de kern uit van de ‘New Public Management filosofie’ van de Westerse samenlevingen. Ook de actoren in de strafuitvoering ontsnapten niet aan de tendens tot ‘meer evalueren’. De laatste jaren doet dan ook het begrip ‘evidence-based policy’ zijn intrede in het penale discours, waarbij men werkt volgens ‘best practices’ die, volgens wetenschappelijke methodologieën, hun efect bewezen hebben. ‘Evidence-based policy’ als term duikt de laatste jaren geregeld op in allerlei teksten, politieke programma’s en richtlijnen. Termen als evaluatie, performantie, systematic review, meta-analyse, assessment, kwaliteitsmeting en evidence-based policy worden daarbij vaak door elkaar heen gebruikt.
Reacties worden gemodereerd. Onaanvaardbare inhoud wordt niet gepubliceerd.
