Nieuwjaarsbrief 2006
05 januari 2006
2005 zit erop. Het was een ‘champagnejaar’ voor de beurs, las ik in de krant maar voor de mensenrechten was het allemaal, jammer genoeg, minder positief.
Al in 1999 spraken de regeringsleiders af dat Europa zich moest omvormen tot ‘een ruimte van vrijheid, veiligheid en gerechtigheid’. Zoals gebruikelijk ontbrak het niet aan ronkende woorden. In 2005 lag de nadruk echter wel erg eenzijdig op de veiligheid. Veel veiligheid, maar weinig vrijheid of gerechtigheid. De angst voor bloedige aanslagen als die in Londen heeft de roep om veiligheid krachtig aangewakkerd. In allerijl werden de middelen en bevoegdheden van de binnen- en buitenlandse politie- en veiligheidsdiensten verruimd. Halsoverkop werden de bijzondere opsporingstechnieken hervormd. Dat is niet niks. Het Openbaar Ministerie wint opnieuw veld ten koste van de onderzoeksrechter. De Europese autoriteiten willen zelfs alle telefoongesprekken, e-mails en sms-jes van alle Europese burgers gedurende een zekere tijd laten bewaren. Verder zijn videocamera’s op openbare plaatsen doodgewoon geworden. Volgens bepaalde gezagdragers hebben wij niets te vrezen als we ‘niets te verbergen hebben’ en zouden wij graag bereid zijn een deel van onze burgerlijke vrijheden op te offeren, in ruil voor een grotere veiligheid. Zoals wij het kennelijk ook een goed idee moeten vinden dat de gevangenissen barstensvol zitten, dat meer dan duizend geïnterneerden in erbarmelijke omstandigheden zonder elementaire psychische behandeling vastzitten en dat bestrijding van discriminatie en vooroordelen op een laag pitje staat.
Tot grote heisa en maatschappelijke debatten heeft deze sluipende ‘herdefiniëring’ van onze burgerlijke vrijheden tot nu toe niet geleid. Ik wens vurig dat daar in 2006 verandering in komt, want hoe belangrijk democratische grondrechten zijn realiseert men zich pas als ze weg zijn. Dat zal wellicht niet gebeuren, maar er is wel een kans op verschraling. Gelukkig is er na de Tweede Wereldoorlog een reeks van mensenrechtenverdragen tot stand gekomen die aan alle burgers het recht geven in waardigheid te leven zonder discriminatie of angst. Dat is het uitgangspunt waarmee wij ons in 2006 voor een betere wereld willen inzetten.
Jos Vander Velpen, voorzitter Liga voor Mensenrechten
1 januari 2006
Reacties worden gemodereerd. Onaanvaardbare inhoud wordt niet gepubliceerd.
