Prijs voor Mensenrechten: het verslag

17 december 2014

Er kruipen maanden aan voorbereiding in, alleen al om een winnaar te kiezen. Dan gaat het van tientallen telefoontjes om zalen, sprekers en catering te regelen naar het ontwerpen van de uitnodigingen en die dan ook tijdig op de post te doen tot het moeten weigeren van inschrijvingen wegens volzet en tot het ontieglijk vroeg opstaan op een koude zondagochtend om een paar uur later met een glas cava op de receptie te staan en te zien dat het goed was.

zaal pvmr

 

 

 

 

 

 

 

Want dat was het, dat voelden we en dat kregen we ook te horen van de aanwezigen. De zaal liep snel vol en om 11u stipt wandelde minister van Justitie, Koen Geens, binnen om naast de andere sprekers te belanden op de beklaagdenbank.

sprekers pvmr

 

 

 

 

 

 

 

 

Onze voorzitter, Jos Vander Velpen, stak van wal met een welkomstwoord en reikte toen de Studentenprijs uit.

De gelukkige winnaar was dit jaar Wouter Van Butsel, met zijn Masterproef in de Rechten getiteld "De burger in het ongewisse. Actieve notificatie als waarborg tegen geheim toezicht."

Wouter Van Butsel ontvangt de studentenprijs

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Het woord was toen aan de minister. Hij gaf toe dat zijn departement voor grote uitdagingen stond, maar deed evenzeer enkele grote beloftes. Zo heeft hij aan zijn collega van Volksgezondheid De Block, voorgesteld om vanuit justitie de premies te betalen voor de gedetineerden, zodat zij aanspraak kunnen maken op de ziekteverzekering. Ook wil hij werk maken van de overbevolking en het uitvoeren van de Basiswet, door een oplossing te vinden voor de vele voorlopig gehechten in de gevangenissen. We werden hoopvol van deze mooie woorden en zullen er dan ook op toezien dat ze in praktijk worden omgezet.

"De gezondheidszorg in België is onnavolgbaar. Laten we niet rusten vooraleer dit ook zo is voor de gedetineerden."
Minister van Justitie Koen Geens

Vervolgens kwamen drie vertegenwoordigers vanuit verschillende levensbeschouwelijke strekkingen getuigen over hun ervaringen met de dood binnen de gevangenismuren. Herman Van Holsbeek, adjunct-hoofd van de aalmoezeniers, vertelde over de vele onterechte opsluitingen in de nasleep van Dutroux. Afrekeningen binnen families en een paranoïde bevolking. Velen pleegden binnen enkele dagen zelfmoord. De vernedering en het onrecht woog te zwaar.

Herman_PVMR

 

 

 

 

"Het waren de psychisch gestorvenen in de cel. En zij die niet tot zelfdoding overgingen waren menselijk kapot."
Aalmoezenier Herman Van Holsbeek

Saïd Aberkan, hoofd-islamconsulent toonde aan hoe zingeving en religie binnen de muren levens kan redden. Hij en zijn team zetten zeer sterk in op het behouden van de menswaardigheid en het aantonen van de zin van het leven, zelfs in de meest uitzichtloze situaties. Hij is terecht trots dat ze op die manier al talloze zelfdodingen hebben kunnen voorkomen.

Als coördinator van de Stichting Morele Bijstand aan Gevangenen (SMBG) en vanuit haar vroegere functie als moreel consulent, kon Tania Ramoudt verschillende cases ter illustratie geven. Maar dat deed ze niet, uit respect voor de gedetineerden en hun nabestaanden. Ze vertelde wel over het belang van rouwen in de gevangenis, dat ook gedetineerden nood hebben aan dat verwerkingsproces als een van hun cel- of gevangenisgenoten het leven laat.

Tania pvmrDe laudatio werd gegeven door Walter Thiery, ondervoorzitter van de Centrale Toezichtsraad van het Gevangeniswezen. Hij duidde de verschillende facetten van het onmenselijke systeem waar gedetineerden nu in verblijven, van politiegeweld tot stakingen over zelfmoorden en het tekort aan (medisch) personeel.

Tot slot kwam gevangenisdirecteur Hans Claus het beeldje van zijn hand uitreiken aan de drie vertegenwoordigers. Zij namen het dankbaar in ontvangst en beloofden het door middel van een rotatiesysteem in elke gevangenis te doen opduiken. Moge het symbool staan voor een kantelmoment, waarbij mensonwaardige levensomstandigheden plaats ruimen voor een humaan detentiebeleid.

beeldje pvmr

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Na de de overhandiging van het beeldje, was het tijd voor ontspanning. Bij een glas cava, heerlijke hapjes en muzikale omkadering van het schitterende Gentrifuge, werd er nog duchtig nagepraat over deze bijzonder intense zondagochtend. Wij hebben er alvast volop van genoten.

gentrifuge pvmr

Deel dit artikel

   

Reageer

Reacties worden gemodereerd. Onaanvaardbare inhoud wordt niet gepubliceerd.