De raadkamer van Dendermonde besliste op 16 september Greenpeace niet te vervolgen. Electrabel beschuldigde de vereniging in niet minder dan 7 arrondissementen van bendevorming. Dendermonde was het eerste arrondissement waarin de zaak voorkwam. Peter De Smet, directeur van Greenpeace, beschouwt de uitspraak als een “belangrijk precedent” en “een overwinning voor het grondwettelijk recht van vereniging en vrije meningsuiting”. Het wordt nog wat afwachten totdat de andere gerechtelijke arrondissementen zich over het dossier gebogen hebben, maar deze uitspraak valt zonder meer toe te juichen.

Als we willen terugkeren naar de oorsprong van de sterk vertroebelde relatie tussen Greenpeace en Electrabel, moeten we een dikke zes jaar diep graven in ons geheugen. In juli 2002 hield Greenpeace een protestactie aan de kerncentrale van Doel. De actievoerders klommen toen op een koeltoren om te protesteren tegen de aanhoudende discriminatie ten opzichte van alternatieve energiewinning zoals windmolens. Electrabel is de uitbater van deze kerncentrale. Sindsdien, zo stelt Peter De Smet van Greenpeace, wordt ieder kritisch geluid dat Greenpeace laat horen, gevolgd door een klacht van Electrabel wat uiteindelijk in 2007 leidde tot de beschuldiging van bendevorming. De Smet merkt terecht op dat deze aanklacht wel heel nefaste gevolgen met zich kan meebrengen voor zowat iedere vereniging die zich kritisch opstelt. Dit is dan ook de reden dat het platform voor Vrije Meningsuiting zich gemengd heeft in de debatten. Zo konden we tussen de actievoerders voor de rechtbank van Dendermonde vertegenwoordigers vinden van organisaties zoals Oxfam Wereldwinkels, het ABVV, Indymedia, Gaia,… Eén voor één organisaties of partijen die met een kritische visie trachten pijnpunten in onze samenleving aan te kaarten.

De beschuldiging van bendevorming aan het adres van Greenpeace kan indirect een impact hebben op de invulling van het grondwettelijk recht op vereniging en vrije meningsuiting. Mocht de rechtbank van Dendermonde Electrabel gevolgd zijn in zijn aanklacht, dan kwamen we tot een heel beperkte invulling van het recht op vereniging en vrije meningsuiting. Het gegeven dat een eerste uitspraak vaak als precedent kan gezien worden voor komende gelijkaardige rechtszaken, zorgde ervoor dat er heel wat op het spel stond. Sociale acties worden al te vaak strafrechterlijk benaderd, het Platform voor Vrije Meningsuiting is dan ook terecht vragende partij ten opzichte van de Federale regering om “sociaal protest uit de sfeer van de criminaliteit te halen”.

Een week vroeger dan in Dendermonde viel er in Groot-Brittanië ook al gelijkaardig positief nieuws te rapen. Greenpeace moest daar voor de jury verschijnen omdat ze de Kingsnorth steenkoolcentrale van Eon had stilgelegd. Eén van de grote experten op het vlak van klimaatsverandering, Prof James Hansen van de Nasa, kwam getuigen. De twaalf juryleden waren van mening dat “de actie en de veroorzaakte schade gerechtvaardigd waren, omdat Greenpeace schade van een hogere orde door klimaatverandering wilde voorkomen”. Er was dus sprake van een “lawful excuse” zoals dat binnen het jargon van het Engelse rechtssysteem heet.

Op dit moment kunnen we noteren dat er een positieve evolutie aan de gang is. Het grondrecht op vereniging en vrije meningsuiting staat na de uitspraak in Dendermonde een stuk steviger in zijn schoenen. Het wordt afwachten wat de andere zes rechtbanken beslissen, maar de kansen op een goede afloop zijn enkel groter geworden.

Voor meer informatie:
www.greenpeace.org
www.vrije-meningsuiting.be

Tags:

BELEIDSBEïNVLOEDING MENSENRECHTEN RECHTSPRAAK

Reageer

Reacties worden gemodereerd. Onaanvaardbare inhoud wordt niet gepubliceerd.