Nederlandse cellen, een exportproduct?
02 oktober 2014
Krijgt België een concurrent? Noorwegen aast op de cellen in Nederland. Ook zij kampen met een tekort aan cellen, of met een teveel aan criminelen? Preciezer zoeken de Noren enkele honderden cellen.
Enkele jaren geleden, in 2009, besloot België cellen te huren in Nederland. Sindsdien verblijven er een 550 Belgische gedetineerden bij onze noorderburen in Tilburg. Onlangs besloot onze regering van lopende zaken om zeker tot eind volgend jaar de cellen te huren. Vakbonden zijn hier helemaal niet happig op. In het totaal, afgelopen jaren meegerekend, levert dit een kostenplaatje op van 170 miljoen euro. Volgens de vakbonden kan je voor die prijs gemakkelijk 2 gevangenissen bouwen. Maar daar zijn wij dan weer niet happig op. Want met dat geld kan je gemakkelijk enkele kleinschalige detentiehuizen bouwen, die op zijn minst gezegd veel rendabeler zijn.
Blijkbaar worden er in Nederland veel minder ‘stoute mensen’ geboren dan bij hun noorder- en zuiderburen. Het aantal gedetineerden daalt er gestaag. Op 9 jaar tijd halveerde er het aantal ‘bajesklanten’. De daling van het aantal gedetineerden is enerzijds het resultaat van een daling van de geregistreerde criminaliteit. Is dat te wijten aan een daling van de criminaliteit, of aan een stijging van de tolerantie waardoor er minder klacht wordt neergelegd? Dat laten we even in het midden. Eén ding staat vast, er is minder geregistreerde criminaliteit. Verder kiezen Nederlandse rechters ook meer voor alternatieve straffen zoals voorwaardelijke straffen, taak- of werkstraffen of elektronisch toezicht.
Als gevolg: een cellenoverschot. Handig, als je weet dat je buren een tekort hebben. En zelfs met de onderverhuring aan Noorwegen en België kan Nederland in 2018 negentien gevangenissen definitief sluiten.
Een Noorse delegatie kwam deze zomer alvast meerdere keren op bezoek in Nederland, waarbij ze verschillende gevangenissen bezochten. Na de controle van de huisvesting volgt uiteraard het afsluiten van een contract, in dit geval een verdrag waarin wordt gesteld dat Nederland de celcapaciteit en het personeel beschikbaar stelt. Het huisreglement is evenwel Noors, net als de leidinggevende directeur. Best verwarrend als je als Noors sprekende gedetineerde met een Nederlandse cipier een discussie wil aangaan over het al dan niet navolgen van een Noors reglement, binnen een Nederlands setting. Maar dat terzijde.
Noorse gevangenen zullen een deel van hun straf (zijnde niet enkel vrijheidsberoving, maar ook terecht komen in een vreemd land, met een vreemde taal, zonder de steun van je familie of vrienden die enkele 100den, 1000den kilometers ver wonen) uitzitten in Nederland, waarna ze terug worden overgebracht naar Noorwegen voor hun resocialisatieproces. En wie verhuist dan naar Nederland? Dat zijn de gevangenen die minstens 2 jaar moeten uitzitten en geen vluchtgevaar hebben.
Wil je meer lezen over het Noors gevangenisbeleid? In de recentste Fatik (Fatik nr. 143) is er een reisverslag verschenen van Tom Vander Beken over Noorwegen: Noors voor Noren, een reisverslag uit een (niet zo) uitzonderlijke gevangenisland.
Reacties worden gemodereerd. Onaanvaardbare inhoud wordt niet gepubliceerd.
