Van elke baby een DNA-staal bijhouden? Nooit eerder werd het misprijzen voor het vermoeden van onschuld bij politie en parket zo duidelijk geëtaleerd. Zelfs wie nog niet de mogelijkheid gehad heeft om iets verkeerd te kunnen doen, beschouwt men als een potentiële crimineel. Dat het vermoeden van onschuld in het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens is opgenomen, dat het recht op privacy in onze grondwet staat… Het lijkt onbelangrijk.

De voorstanders van een dergelijke inperking - beter nog, verwoesting - van ons laatste restje privacy zullen hier toch ooit op moeten antwoorden. De tegenstelling waarmee ze steeds komen opdraven - je moet kiezen tussen veiligheid of vrijheid - is vals. Ja, we willen een veilige samenleving waarin misdrijven worden opgelost en daders bestraft, maar dit voorstel gooit het kind met het badwater weg.

Bovendien, zal een DNA-databank alle misdrijven oplossen? Alsof er nog geen fouten met DNA-stalen gebeurd zijn en zullen gebeuren. Alsof de kostprijs en praktische organisatie een te verwaarlozen onderdeel van het debat zijn. Alsof er zoiets als absolute veiligheid bestaat. De zoektocht naar een evenwicht tussen een veilige samenleving mét respect voor onze fundamentele rechten is volop aan de gang. Absolute controle als voorwaarde voor veiligheid? Think again, meneer Liégeois.